Ονομάζεται η αποκατάσταση με οδοντικά εμφυτεύματα σε προβληματικές περιοχές των γνάθων με ελλειμματικό όγκο – ποιότητα οστού. Γίνεται οστική ανάπλαση των προβληματικών γνάθων σε συνδυασμό με  σύγχρονη ή μετάχρονη τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων. Οι τεχνικές οστικής ανάπλασης ακολουθούν τις βασικές αρχές της κατευθυνόμενη ιστικής αναγέννησης και είναι οι παρακάτω:

1. Ανύψωση του εδάφους του ιγμορείου άντρου.

Είναι μια χειρουργική διαδικασία που στοχεύει στην αύξηση της ποσότητας του οστού στην οπίσθια άνω γνάθο προστατεύοντας ταυτόχρονα την μεμβράνη που επικαλύπτει το ιγμόρειο

2. Οστική αυτομεταμόσχευση.

Η ανάπλαση του ελλειμματικού οστού των γνάθων γίνεται συνηθέστατα με την μεταφορά τριμμάτων ή τμήματος οστού του ασθενούς από μία δότρια περιοχή στην δέκτρια περιοχή που μπορεί να είναι η οπίσθια κάτω γνάθος, το γένειο ή η περιοχή κοντά στη θέση του εμφυτεύματος.

3. Χρήση συνθετικών οστικών μοσχευματικών υλικών και αυξητικών παραγόντων.

Συχνά χρησιμοποιούνται επικουρικά στην ανάπλαση του ελλειμματικού οστού των γνάθων. Είναι ανθρώπινης, ζωικής ή ανόργανης προέλευσης.

4. Διάσχιση της φατνιακής απόφυσης των γνάθων.

Είναι εξειδικευμένη χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται για την αύξηση του όγκου των γνάθων.

5. Διατατική οστεογένεση.

Χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες συσκευές για αύξηση του όγκου των γνάθων τόσο σε πλάτος όσο και σε ύψος.